نمیدونم این حرف درسته یا نه ؟ هرکجا که روی آسمان همین رنگ است .... واقعا همین طوره ؟ یعنی من هرجا که برم با آدم هایی مثل همینا که دور و برم هستن رو به رو میشم ؟ روزام همین طوری شروع میشه و شبام همین طوری سپری میشه ؟ همین آمال و آرزوهارو دارم ؟ همین دغدغه هارو دارم ؟ و...

اگه جای دیگه باشم  بازم به دنبال هر رویدادی و هر اتفاق و هر حرفی سیل اس ام اس راه میافته ؟ بازم وقتی که بارون بیاد برای هم شعر می فرستیم و برای هم آرزوهای قشنگ می کنیم ؟ بازم ساعتها توی ترافیک به رانندگی این مردم نازنین خیره میشم و تاسف می خورم ؟

اگه جای دیگه ای باشم ، بازم همکاری خواهم داشت که برام از خاطرات مدرسه و مشق نوشتن بگه ؟ از دختر قشنگ و شیرین زبونش که تازه رفته کلاس اول ، حرف بزنه و لبخند به لبم بیاره ؟بازم میشم سنگ صبور و به حرف دل مردم گوش میدم ؟

یعنی اگه جای دیگه ای باشم فرصت بیشتری برای نگاه کردن به آسمان دارم تا به تفاوت رنگها پی ببرم ؟