نميدونم چطور ميشه كه آدما بدون اينكه ما بفهميم ، يواش يواش سمي ميشن ! و تعجب ميكني از اين همه زهر و سم كه تو خودشون تلنبار كردن . يا گاهي برعكس يهويي مي بيني كسي كه سمي بوده حالا ديگه بي زهر شده ...

در هر حال برام هم جالبه هم شگفت انگيزه . نميدونم ديگران هم در مورد من از اين قضاوت ها يا تصورات دارن يا نه و قطعا هستند كساني كه مقايسه و قضاوت ميكنن و گاهي تفاوت ها رو تبريك ميگن يا اظهار تاسف يا تعجب ميكنن .

به نظرم خوبه كه از اين تحليل ها داشته باشيم ولي به شرطي كه نتيجه رو يا به خود فرد مورد قضاوت انتقال بديم يا براي خودمون نگه داريم .