شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان

که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

               ******

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت

گفت : کای چشم و چراغ همه شیرین سخنان

               ******

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود؟

بنده ی ما شو و بر خور ز همه سیم تنان

               ******

دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل

مرد یزدان شو و ایمن گذر از اهرمنان

                 ******

کمتر از ذره نه ای پست مشو مهر بورز

تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان

                 ******

پیر پیمانه کش ما که روانش خوش باد

گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان

                  ******

بر جهان تکیه مکن گر قدحی می داری

شادی زهره جبینان خور و نازک بدنان

                  ******

با صبا در چمن لاله سحر می گفتم :

که شهیدان که اند این همه خونین کفنان ؟

                    ******

گفت حافظ من و تو محرم این راز نه ایم

از می لعل حکایت کن و سیمین ذقنان