تکاثر
یه حرفی مونده سر دلم ، خیلی دلم میسوزه وقتی میرم تو فکرش . تا کی آدم باید دنبال تکاثر و تکثیر باشه ؟ تا وقتی که به قول قران : تشریف ببره سر گورش و موفق بشه خاک قبر را زیارت کنه ؟
همه مون حداقل چندتا از این نمونه ها و داستان ها تو آستین داریم که ، بله دنیا دوروزه و پول چرک کف دست و...ولی بالاغیرتا چند نفر می شناسیم که عبرت گرفته باشن ؟
من به همه ثروتمندان عزیز احترام میگذارم و کوچک همه هستم . عقده و کینه هم از توانگران ندارم تحت فشارهای طبقاتی هم نبوده و نیستم و کلا تحت هیچ فشاری نیستم !
ولی واقعا برای بعضی ها متاسفم ! آخه آدم ، مرد، انسان ، ایرانی ، مسلمان ، ..... که برای نوه ات دنبال یه دختر چادری بودن 
خجالت نمی کشی که بزرگترین مرکز تجاری را داری و دقیقا پول پارو می کنی ، بعد، چند سال دنبال یه ملکت هستی که یه دبیرستان و پیش دانشگاهی پسرانه توش فعاله و به نحو احسن کار میکنه ؟
آخه بنده ی خدا ، وقتی رفتی اون زیر چی با خودت میبری ؟ بیشتر از چند متر پارچه ندوخته ؟ از اون سر دنیا میان ایران ، از آلمان تا کویت ، برای بچه های ما مدرسه میسازن و ذوق میکنن. یه آلمانی غیر مسلمان که ثروت چندانی نداره در ایران و برای بچه های روستایی مدرسه ساخته داره ذوق مرگ میشه . حالا من و تو کجای کاریم ؟
اگه خیرین مدرسه ساز انسان های مسئول و سرمایه داران متعهد هستند پس شما با اون همه دبدبه و کبکبه تون ، چی هستید؟
خدایا نخواه که وابسته به هر ثروت و افتخاری باشیم که تا پای گور با ما همراه است .